ประวัติศาสตร์ของยุคหินทางตะวันตกเฉียงเหนือของอาระเบีย

สิ่งที่ถูกค้นพบคือภูมิประเทศที่ห่างไกลและกว้างใหญ่ของอัล อูลาคือซากโบราณคดีอายุนับพันปีที่อาจเปลี่ยนความเข้าใจของเราเกี่ยวกับยุคก่อนประวัติศาสตร์ ผลงานของแมคมาฮอนและเพื่อนร่วมงานของเธอกำลังให้ความกระจ่างเกี่ยวกับอนุสรณ์สถานหินที่เก่าแก่ที่สุดในประวัติศาสตร์โลก ซึ่งเกิดขึ้นก่อนสโตนเฮนจ์และพีระมิดที่เก่าแก่ที่สุดในกิซ่า

ภูมิปัญญาที่แพร่หลายคือภูมิภาคนี้มีกิจกรรมของมนุษย์เพียงเล็กน้อยจนถึงยุคสำริดหลัง 4,000 ปีก่อนคริสตศักราช แต่งานของแมคมาฮอนและเพื่อนร่วมงานของเธอได้ค้นพบเรื่องราวที่แตกต่างออกไป นั่นคือ ยุคหินใหม่ของซาอุดีอาระเบียเป็นภูมิทัศน์ที่ซับซ้อนที่มีพลวัต ประชากรหนาแน่น และแผ่กระจายไปทั่วบริเวณอันกว้างใหญ่ แม้จะอยู่ในมือของนักโบราณคดีมากประสบการณ์ การค้นพบ AlUla หนึ่งครั้งก็ยังอธิบายไม่ได้ แผ่กระจายไปทั่วพื้นที่ 300,000 ตร.กม. และสร้างเป็นประเภทที่ค่อนข้างสม่ำเสมอ มีโครงสร้างหินรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดมหึมา 1,600 หลังที่มีอายุจนถึงยุคหินใหม่ ในขั้นต้นชื่อ “ประตู” เนื่องจากลักษณะที่ปรากฏจากอากาศ โครงสร้างเหล่านี้ถูกเปลี่ยนชื่อในภายหลังว่า “มุสทาติล” ซึ่งแปลว่า “สี่เหลี่ยมผืนผ้า” ในภาษาอาหรับ